چیزی تا برگزاری سومین رویداد ۹ ژانویه باقی نمانده و این رویداد کمتر از یک هفته دیگر در کتابخانه ملی ایران برگزار میشود؛ رویدادی که بستر خوبی برای تعامل اعضای اکوسیستم رمزارز و بلاکچین کشور است و این امکان را به آنها میدهد تا در طول رویداد درباره وضعیت، چشمانداز و چالشهای پیش روی این اکوسیستم صحبت کنند. محورهای مورد بحث فعالان اکوسیستم در این دو روز بسیارند و یکی از این محورها هم به بررسی «روندهای آینده صنعت مدیریت دارایی در جهان» اختصاص داده شده است. به همین منظور، با دو نفر از فعالان این حوزه گفتوگو کردیم تا از آنها درباره روندهای پیش روی صنعت مدیریت دارایی در جهان بپرسیم. در ادامه گفتوگوی ما با امید امینزاده، رئیس هیئتمدیره آبانتتر و سجاد باقری، مدیر سرمایهگذاری بینوست را میخوانید.
استفاده از رمزارزها بهعنوان نمایندگان دارایی فیزیکی
با خروج دولت آمریکا و به تبع آن، بریتانیا و اروپا از سیستم پولی استاندارد طلا، انضباط در سیاست پولی کشورها دچار تزلزل شده و نسبت نقدینگی به تولید ناخالص ملی افزایش یافته است. این مسئله، افزایش سطح عمومی قیمتها را به همراه داشته و در همین دوره، با کاهش ارزش پول ملی کشورها، بسیاری از ابزارهای مالی و مشتقه توسعه پیدا کردند تا ابزاری باشند برای حفظ ارزش واقعی ثروت و مدیریت ریسکهای موجود در اقتصاد و به بیان کلیتر؛ مدیریت دارایی. امید امینزاده، رئیس هیئتمدیره آبانتتر با اشاره به این موضوع میگوید: «هدف اصلی مدیریت دارایی توزیع مناسب ثروت میان انواع کلاس دارایی بهمنظور حفاظت در برابر ریسکهای خارج از کنترل است. بسیاری از انواع کلاس دارایی مانند فلزهای گرانبها، کالاهای استراتژیک، نفت، املاک، مستغلات و… در بلندمدت در حال رقیق شدن هستند و با افزایش سالیانه عرضه مواجه هستند. در نتیجه، نگهداری بلندمدت آنها گزینه مناسبی نیست. از سوی دیگر، ظهور رمزارز (بیتکوین به صورت خاص) به معنی معرفی کلاس جدیدی از داراییها است که همبستگی و رفتار متفاوتی نسبت به فاکتورهای ریسک دارد. مهمترین ویژگی بیتکوین، سیاست پولی آن و کاهش تورم آن در طول زمان است. به این معنی که عرضه آن، همواره کاهنده و تقاضای آن، فزاینده است.»
بنا بر صحبتهای او، این سیاست پولی در بلندمدت دسته دارایی جدیدی را در برابر سرمایهگذاران قرار داده که مستقل از فاکتورهای ریسک بیرونی عمل میکند و رشد قیمتی آن از روز اول، در بلندمدت، با اعداد و ارقام (به شرط ترویج و موفقیت) قابل مشاهده است: «در واقع، مهمترین ریسکی را که این دسته از کلاس دارایی پوشش میدهد، ریسک نقدینگی است؛ به این معنی که اگر همبستگی آن را با رشد اندازه پول (M2) اقتصاد جهانی محاسبه کنیم، ضریب همبستگی جالبی مشاهده میشود.»
او صحبتهایش را اینگونه ادامه میدهد: «اصولاً در هر مرحله از رشد بازار رمزارز، اندازه این بازار بزرگتر شده و در هر سیکل مالی میزان نوسانات کاهش مییابد و بدیهی است که این بازار به سمت کارا شدن پیش رفته و با افزایش اندازه و عمق آن، امکان ورود سرمایهگذاران سازمانی (Insitutional) در آن افزایش مییابد. مستقل از رفتار پولی این دسته از داراییها، رمزارزها بهعنوان یک فناوری، ابزارهای مدرن مالی را در اختیار بازار قرار میدهند که در واقع در خدمت مدیریت دارایی قرار میگیرد. مواردی مانند خلق بازارهای جدید (افزودن مفهوم بازار به حوزههای دیگر مانند GameFi) و یا استفاده از رمزارزها بهعنوان نمایندگان دارایی فیزیکی (توکنیزاسیون) میتواند ابزارهای مدیریت دارایی را بهینهتر و روانتر کند و خدمتی ارزنده در راستای پیشرفت مدیریت مالی باشد.»
گره خوردن آینده مدیریت دارایی به هوش مصنوعی و سبدهای آنچین
شبکههای اجتماعی قابلیت برنامهنویسی را به صنعت رسانه افزودند و موجب شدند که افراد متناسب با شخصیتشان محتوایی را که دوست دارند، نگاه کنند. قبل از شبکههای اجتماعی، همه افراد فقط یک صفحه خبر را باز میکردند و یک مطلب واحد را میخواندند، اما اکنون میتوانند محتوایی را که می خواهند، بخوانند یا تماشا کنند. قراردادهای هوشمند نیز مانند شبکههای اجتماعی قابلیت برنامهنویسی را به صنعت مدیریت دارایی اضافه خواهد کرد. سجاد باقری، مدیر سرمایهگذاری بینوست با اشاره به این موضوع اظهار میکند: «قراردادهای هوشمند میتوانند صنعت را شخصیسازی کنند و تنوع سرویسهای مدیریت دارایی را به شدت افزایش دهند. در واقع، این قراردادها میتوانند این امکان را در اختیار مدیران دارایی قرار دهند که سبدهایی متناسب با شخصیت و ریسکپذیری سرمایهگذاران ایجاد کنند.»
به گفته او، سبدهای آنچِین با استفاده از قراردادهای هوشمند، به شکلی شفاف و بدون مرز فعالیت میکنند و سرمایهگذاران با امضای یک قرارداد هوشمند میتوانند به سبد آنچین وارد یا از آن خارج شوند و هیچکس جز خود آنها اجازه برداشت داراییشان را ندارد: «با وجود سبدهای آنچِین، دسترسی افراد به سرویسهای سرمایهگذاری نیز آسانتر میشود و این برای شرکتهای سرمایهگذاری کوچکتر به معنای دسترسی به سرمایهگذارهای بیشتر در اقصی نقاط دنیا است. در نتیجه انحصاری که شرکتهای مدیریت سرمایه بزرگ ایجاد کردهاند نیز از بین میرود.»
باقری درباره روندهای احتمالی آینده صنعت مدیریت دارایی میگوید: «آینده صنعت مدیریت دارایی میتواند ترکیبی از هوش مصنوعی و سبدهای آنچین باشد. در حوزه مدیریت دارایی نیز بالاخره روزی هوش مصنوعی جای تحلیلگرهای بازار سرمایه را میگیرد. در دنیای سرمایهگذاری نیز محاسبه احتمالات پیش رو بسیار مهم است. واقعیت این است که هوش مصنوعی با سرعت و دقت بیشتری احتمالات را محاسبه میکند و قاعدتاً در این زمینه بهتر از یک تحلیلگر بازار سرمایه عمل میکند. بنابراین، در آینده نهچندان دور، شرکتهای بزرگ مدیریت دارایی از هوش مصنوعی استفاده کرده و عملکرد خود را بهتر و بهتر میکنند. همچنین، شرکتهای مدیریت دارایی بزرگ نهتنها هوش مصنوعی خودشان را توسعه میدهند، بلکه از تکنولوژی بلاکچین نیز غافل نخواهند ماند. آنها هوش مصنوعی خود در مدیریت داراییها را بهعنوان محصولی در اختیار شرکتهایی قرار میدهند که ارائهدهنده سبدهای آنچِین هستند و بهنوعی در سود این شرکتها سهیم میشوند.»
مدیر سرمایهگذاری بینوست در آخر بیان میکند که جدا از مدیریت دارایی آنچین و هوش مصنوعی که از دیدگاه او مهمترین موضوعات در آینده صنعت مدیریت دارایی هستند، موضوعات دیگری همچون رباتیک، کلاندادهها، محاسبات ابری، اینترنت اشیا، راهکارهای حملونقل هوایی کوتاهبرد، وب ۳.۰ و دیفای نیز جزو موضوعات مهم و مورد بحث خواهند بود: «هماکنون نیز در پرتفوی شرکتهای سرمایهگذاری بزرگی همچون Vanguard و BlackRock رد پای این حوزهها قابل مشاهده است.»
دیدگاهتان را بنویسید