محمدجواد اسدپور، مدیرعامل نیکپرداخت در رویداد ۹ ژانویه، موضوع امنیت شبکههای رمزدارایی را مطرح و درباره آن بیان کرد: «ایلان ماسک چندین بار با خریدوفروشهای خود، بازار رمزارز را تحت تأثیر قرار داد. همین چند سال گذشته بود که کیف پول بسیاری از افراد ایرانی، توسط خزانهداری آمریکا مورد تحریم قرار گرفت و هر واریزی و برداشتی به آن کیف پولها جرم به حساب میآمد. سوال من این است که آیا کیف پول سختافزاری از نظر شما امن هست یا خیر. بسیاری از این کیفها میشناسیم و از آنها استفاده میکنیم که کیف پول «لجر» (Ledger) یک نمونه از آنها است. کیف پول لجر نیز شش ماه قبل، نسخۀ کلاود خود را راهاندازی و اعلام کرد که اطلاعات و بکاپ خود را در آنجا نگهداری کنید و هر بار بخواهید از این اطلاعات بهرهمند شوید باید حتماً احراز هویت انجام دهید.»
محدودیت در صرافیها
او با اشاره به اینکه تمام صرافیهای بزرگ دچار محدودیت شدند گفت: «صرافیها چگونه تبدیل به قدرتمندهای بازار رمزارز شدند؟ قطعا آنها با موج تکنولوژی در حرکت هستند و به واسطه ارائه خدمات خوبی مانند در دسترس بودن سریع دارایی و انتقال آن باعث سراریز شدن موج دارایی کاربران به سمت خود شدند. در حال حاضر، صرافیهای جهان میتوانند سیاستهای دلخواه خود را با سیاستهای اجباری کشورهای میزبان خویش به راحتی به کاربران تحمیل کنند. از جمله قوانینی مثل «اوفَک» (OFAC)، «سنکشن» (sanction) و… مسئله این است که چطور میشود آنها را مدیریت کرد. اکنون هر کیف پول دارای «رد فلگ» (red Flag) است؛ به این معنا که اگر پول خود را به یک صرافی خارجی با کیف پول ایرانی انتقال دهد، هم کیف پول مبدا و هم مقصد مسدود خواهد شد. این موضوع باعث میشود که کاربران نتوانند به بازار اطمینان کنند. منظورمان از کاربران افراد دارای تخصص نیستند؛ بلکه افرادی هستند که اطلاعاتی را در رسانهها میبینند و در راستای آن، تصمیم به خرید تتر میکنند و یا تصمیم میگیرند که ترید را تا حدی که به سود برسند، یادگیری کنند. این افراد، تجربۀ تخصصی بلاکچین ندارند و نمیتوانند مستقیماً برنامهنویسی کنند، Private Key بسازند، به بلاکچین وصل شوند؛ یک نرمافزار حجیم را دانلود کنند و مورد استفاده قرار دهند. آنها سریعاً عبارت «معتبرترین صرافی» یا «ارزانترین ارز» یا «چی بخرم» را سرچ میکنند و تصمیم میگیرند. همین موضوع باعث شده که عدۀ زیادی از کاربران ایرانی، دارایی خود را در صرافیهای خارجی از دست بدهند.»
صرافیهای P2P وOTC
بسیاری از افراد تصور میکنند که رمزارز میتواند برای جابجایی آزاد پول استفاده شود؛ این گفته قدری اقرارآمیز است. مدیرعامل نیکپرداخت با بیان این جمله ادامه گفت: «تمام صرافیها تحت قوانین مبارزه با پولشویی فعالیت میکنند. تراکنشهای شما توسط صرافیها به راحتی قابل رصد است و مبدا و مقصد آن با الگوریتمهای هوشمصنوعی سنجیده میشود تا بتوانند جلوی بعضی تراکنشها را بگیرند یا برای واریز و برداشت کاربران محدودیت اعمال کنند. تریدر نیاز به امکانات بسیار زیاد و سرعت در معامله دارد؛ زیرا در اکثر مواقع مستقل از صرافی خارجی نمیتوان فعالیتی را انجام داد. برای مثال اگر یک صرافی P2P بخواهد به تازگی فعالیت خود را آغاز کند و نقدینگی زیادی در اختیار نداشته باشد، برای مدیریت هات والت (Hot Wallet) خود مجبور است که از صرافیهای مورد تایید خارجی کمک بگیرد تا ضرر کمتری را متحمل شود و تراکنشهای کاربران را از آن صرافی خریداری و نگهداری کند؛ زیرا مجبور است که بیشتر داراییها را در Core Wallet خود نگه دارد. همین موضوع است که باعث میشود ما در OTC با تغییر آدرسها و استفاده از اکانتهای وریفای شده، ریسک را برای کاربران به کمترین حد ممکن برسانیم؛ اما اگر کاربران بخواهند از چنین چالشهایی دور بمانند؛ راهی جز کسب دانش تخصصی ندارند؛ یا این که حاکمیت ما هر چه زودتر دست بجنباند.»
محمدجواد اسدپور در ادامه، با اشاره به اینکه بلاکچین یک نعمت است، کسانی که زودتر بر موج تکنولوژی سوار شدهاند، امکانات بهتری را در اختیار دارند و مارکت حجیمتری به دست آوردهاند. عنوان کرد: «در حال حاضر تریدرها و هولدرها میدانند که سرعت تکمیل سفارشها در بایننس نسبت به صرافیهای ایرانی تفاوت قابل توجهی دارد؛ بنابراین سعی دارند دارایی خود را در آنجا نگهداری کنند تا به سود بیشتری برسند و همین موضوع باعث به دام افتادن آنها میشود. حتی کسانی که دانش تخصصی داشته باشند و بخواهند مستقیما به بلاکچین وصل شود که از نگرانیها دور بماند نیز امکان ترید و دور ماندن از فلگها را پیدا نخواهند کرد. صرافیهای P2P و صرافیهای OTC در ایران این مسئولیت را دارند که چالشها را به نحوی مدیریت کنند که کاربران دچار کمترین ضرر شوند. نکته آخر این است که اگر بر موج تکنولوژی سوار نشویم؛ آن موج برایمان یک سونامی خطرناک خواهد بود که همه چیز را از بین خواهد برد.»
دیدگاهتان را بنویسید