بیت پین با شعار «آسان شروع کن، حرفهای ادامه بده» تلاش دارد بستری امن و پایدار برای سرمایهگذاران رمزارز فراهم کند. اما در شرایطی که قوانین مشخصی برای این حوزه تعریف نشده، موانع رگولاتوری به بزرگترین چالش صرافیهای داخلی تبدیل شده است. علی جهانی، همبنیانگذار بیت پین، در حاشیه رویداد ۹ ژانویه از مشکلات تعامل با رگولاتور، اثرات بسته شدن درگاههای پرداخت و آینده مبهم سرمایهگذاری در بازار رمزارز ایران میگوید. آیا محدودیتها، سرمایهگذاران را به سمت بازارهای غیررسمی سوق خواهد داد؟
مزیت رقابتی بیت پین چیست؟
اگر مفهوم عام مزیت رقابتی را در نظر داشته باشیم، مزیت رقابتیای که در این حوزه میتوان خلق کرد، فراهم کردن تمام ابزارها و زیرساختهای مورد نیاز کاربران برای سرمایهگذاری است. شعار بیت پین همیشه این است: «آسان شروع کن، حرفهای ادامه بده.» در نتیجه همیشه تلاش میکنیم ابزارهایی داشته باشیم که ورود کاربران مبتدی و ناآشنا را به حوزه رمزارزها تسهیل کنیم. از طرف دیگر تلاش میکنیم ابزارهای مورد نیاز کاربران حرفهایتر را نیز فراهم کنیم. در نتیجه طیف گستردهای از کاربران میتوانند از خدمات بیت پین استفاده کنند.
مزیت رقابتی داشتن در این حوزه با حوزههای سنتی متفاوت است. مزیت رقابتی در حوزه رمزارزها داشتن زیرساخت پایدار و در دسترس برای کاربر است.
مهمترین دغدغه شما چیست؟
در یک ماه گذشته مهمترین دغدغه ما رگولاتوری است. دو سال گذشته سقف واریز برای کاربران رمزارزی به ۲۵ میلیون تومان در روز کاهش پیدا کرد. قرار بود این مسئله موقتی باشد؛ اما به درگاههای صرافیهای رمزارزی به طور کامل بسته شد. سایر سرویسهای واریزی هم که صرافیها در اختیار کاربران قرار دادند، بسته شده است. رویکردی تهاجمی را از سوی رگولاتور به این حوزه شاهد هستیم.
کسبوکارهای بزرگتر مانند بیت پین در این شرایط تابآوری بالاتری دارند. ما توانستهایم اعتماد ۲۰ میلیون کاربر را جلب کنیم؛ اما هنوز نتوانستهایم اعتماد رگولاتور را جلب کنیم. رگولاتور رویکرد سلبی دارد.
در حال حاضر دغدغه ما رفع موانع مسیر کاربرانی است که میخواهند بر رمزارزها سرمایهگذاری کنند. دیگر برای همه واضح است که این موانع را رگولاتور ایجاد کرده است. در ماه گذشته بیشتر وقت ما صرف محقق کردن حقوق کاربران ایرانی شد که میخواهند با پول خودشان رمزارز بخرند.
نگرانی ما در مورد کسبوکارهای کوچکتر این حوزه است که در این شرایط تابآوری کمتری دارد. اما بالاخره باید تکلیف کسبوکارها و کاربران این حوزه مشخص شود. سرمایه بالاخره راه خودش را پیدا میکند. کسی که بخواهد روی این حوزه سرمایهگذاری کند، بالاخره راه خودش را پیدا میکند. ما با این اقدامات هیجانی، مسیر درست را خط میزنیم و کاربران را به سمت بازارهای سیاه سوق میدهیم.
در سالهای گذشته کاربران ایرانی از صرافیهای خیلی از صرافیهای خارجی استفاده کردند و الان هم استفاده میکنند. این کار ریسکهایی دارد که شاید کاربران با آن آشنا نباشند. وقتی از صرافیهای خارجی استفاده میکنید هر لحظه ممکن است به جرم ایرانی بودن سرمایه شما بلوکه شود.
نکته دیگری که به آن توجه نمیشود دوسویه بودن بازارگاههای رمزارز است. تقاضا و عرضه رمزارز درون کشور اتفاق میافتد. خروج ارز اتفاق نمیافتد. حتی اگر تمام ورودی کسبوکارهای رمزارزی در نقاط اوج بازار، از کشور خارج شود، به رمزارز تبدیل شود و وارد کشور شود، کمتر از ۳ درصد تمام معاملاتی است که در حوزه ارز اتفاق میافتد و نمیتواند تأثیری روی دلار داشته باشد. در واقع متغیری نیست که دلار را تحت تأثیر قرار دهد. بیش از یک ماه از بستن درگاههای صرافیهای رمزارزی میگذرد و قیمت دلار صعودی است.
حداقل حق مردم ایران این است که رگولاتور در برابر تصمیماتش پاسخگو باشد و نتایج تصمیمات خود را بگوید.
دیدگاهتان را بنویسید